sin-bûn-chóa

Ùi Wiktionary

Tâi-oân-ōe[siu-kái]

Bêng-sû[siu-kái]

  1. (Ji̍t.) 1 khoán chhut-pán-phín, it-poaⁿ sī tēng-sî tī bí kang ia̍h sī bí lé-pài hoat-hêng, khan-teng sin-bûn kap kî-tha sìn-sit.

Tùi-tâng ê Hàn-jī[siu-kái]

Chham-khó lâi-goân[siu-kái]