tiah-kán

Ùi Wiktionary
(Tùi tiah-kan2 choán--lâi)
A Aⁿ B CH CHH E Eⁿ G H I Iⁿ J K KH L M N NG O Oⁿ P PH S T TH U

Bân-lâm-gí[siu-kái]

Tōng-sû[siu-kái]

tiah-kán (POJ,【】tiah-kan2, 【摘簡, 【摘简)

  1. Siá-jī pîn-tōaⁿ, bô siá ôan-chôan, kan-taⁿ siá chi̍t-pō͘-hūn.
  2. Chiáu án-ne siá-·chhut·lâi ê jī.

Hoan-e̍k[siu-kái]

Chham-khó[siu-kái]

A dictionary of Southern Min, Bernard L.M. Embree, Hong Kong Language Institute, 1973