khì-chúi

Ùi Wiktionary

Tâi-oân-ōe[siu-kái]

Khò͘-lah sī chi̍t chióng khì-chúi.

Kái-soeh[siu-kái]

Bêng-sû[siu-kái]

1. Chi̍t chióng ū khùi ê ím-liāu.

  • Poe-hêng-ki téng ū thê-kiong tê, ka-pi, kap khì-chúi téng-téng ê ím-liāu hō͘ lí-kheh soán-te̍k.